Back to reality

Na de rustgevende maar toch inspannende dagen in het klooster, kan de drukte van de stad me niet meer raken. Ik ben immuun tegen het getoeter, het gefluim, het machogedrag van de stoere mannen, de vuiligheid, de blikken, ...

De sfeer in de backpacker 'The Jade Emoe' in Dali is er rustig. Net buiten de stad tegen de bergflank kan ik rustig weer gewend worden aan alle Chinese geplogendheden. Het merendeel die hier logeert zijn europeanen. Doch echt contact hebben we niet, tenzij een al te plakkerige Scott, een Amerikaan met een zeer hoog ik-voel.



Ik ga nog even shoppen in de stad en een Tibetaanse yakbuttertea drinken. We zitten nog niet helemaal neer of daar begint het weeral: opdringerig geplak tot verkopen van allerlei prullaria. Ik loop erin natuurlijk. Maar kan tot de helft van de prijs afdingen. Ik doe een batje maak ik mezelf graag wijs.



Een zwarte hemel komt dreigend snel aanzetten en al gauw zitten we in een fantastische subtropische stortvlaag. We rijden richting vliegveld. Des te drukker de bus- en de treinstations, des te kalmer de vlieghaven. Een modern gebouw, netjes onderhouden met net het aantal passagiers voor de 2 vluchten: één naar Kunming en één naar onze bestemming Xishuangbanna. Ik voel me rustig en na een korte wacht kunnen we het vliegtuig op.



Ja mannekes wat eerst rustig leek, mondt nu uit op een gedrum om als eerste op dat vliegtuig te geraken ondanks de genummerde plaatsen. Tot mijn verrassing neemt Minyi mijn windowseat. Ik onderga maar vraag om halfweg de vlucht vna plaats te wisselen. Ik wil onder mij de Pu Erh velden zien voorbijschuiven en vooral foto's nemen. Maar de vlucht verloopt zo 'smooth' vol luchtzakken en turbulentie en dat ik haast dacht dat we er nooit zouden geraken. Maar de theevelden zie ik, van op 3 stoelen ver. Minyi kijkt niet eens door het raam. Daar gaan mijn shoots. Maar we landen buiten verwachtingen veilig en wel en de tropische warmte pakt onze adem bij het openen van de deur.



Is dit China? Tropische planten, Thaise topgevels in goudkleuren, lanen vol groen, op elke straathoek een immens groot hotel ingoudkleuren geflankeerd door stenen olifanten. Ik dacht even in Bangkok geland te zijn maar nee, dit is Jinghong de 'hoofdstad' van Xishuangbanna, ten Zuiden van Yunnan aan de grens van Laos en Myanmar. Ondans de 'maar' nakende 4 miljoen inwoners voelt de stad rustig (volgens Chinese normen) aan.



We stappen naar ons appartement. Een hoerencomplex gekocht door blanke mannen die hier af en toe op 'zakenreis' zijn. Tijdens hun afwezigheid wordt het spel verhuurd aan backpackers door het gebrek aan geusthouses. Er staan een paar grote (blankenmaat) herenslippers en een paar kleine (Chinese maat) vrouwenslippers aan de deur. Nathan en Minyi nemen het dubbelbed, ik vlieg in de openklapbare divan. Een frigo voor de vermoedelijk champagne, Tsingtao (chinees bier) of andere sterke dranken, een TV met DVDplayer (kwestie van niet altijd op dezelfste te moeten kijken) en een airco voor al te zwoele nachten bekleden dit bescheiden optrekje. De veel te lage lavabo (op Chineesjes maat) heeft prachtige zwarte schimmelranden. De spiegel is lekker bespot en de douche bevindt zich boven de WC. Handig, zo is alles van den eerste keer goed gespoeld.



Ik ben niet van plan om in dat kot te blijven en bladerend door de Trotter vind ik een trefpunt voor backpackers: MeiMei. Een keitof café-eethuis met een heel toffe uitbaatster Orchid, die correct Engels spreekt en verloofd is met een Antwerpenaar (!) baat deze leuke en rustige tent uit. Je kan er tochten boeken, tickets reserveren, de was laten doen en boeken met streekweetjes ontlenen. Ik voel me thuis. Maar contact met andere witte krijg ik niet. Of het zijn koppels die allen elkaar zien, of vriendinnen die geen vreemde toelaten, of ...




... ja wat dacht je anders vieze blanke geile venten met liefst meer dan 1 plaatselijk schoonheden. Ik walg van de dronken Fransman met langsweerzijden een echt mooi jong meisje die met zijn zatte praat de 3 andere aan de volgende tafel ook nog wil binnen rijven. Walgelijk. Nog een andere langharige rosten zit hier met een anderen pukkelige kletsekop, 5 meiden te versieren dat het niet proper is. Ik denk terug aan een oude klant van mijn voormalige lingeriewinkel Olijf, die vorige naar Thailand trok voor 3 weken en al de eerste dag met 3 'lieven' opschepte. Fier verkondigde hij dat hij één van de weinige blanke was die nog gratis sex kon verkrijgen in Bangkok en Pattaya! Juist. De toeristisch meest interessante steden voor bepaalde doeleinden! Ja man, een Vlaamse uitgave van Scott in Dali. Bwekkes. Ik krijg een plotse haast onbedwingbare drang om diep te gorgelen en een enorme fluim te kwakken en .... oeps ... toevallig mijn directie van mijn creatie even niet onder controle en de rosten zo wat gel of de kletsekop wat haargroeimiddel te bezorgen. Maar een mens is geciviliseerd en houdt zich een beetje in. Alhoewel mijn blik moet boekdelen gesproken hebben, omdat ze bij de eerste en enige vraag die ze me stelde 'Where are you from?' na mijn antwoord niks meer gevraagd hebben. Ja wat was dat antwoord dan? 'Wrong question if you want me in your bed tonight' Ik heb jammer genoeg geen foto van de bijhorende blik. Maar 'cute' zoals de meeste vrouwen hier kunnen kijken, zal die wel niet geweest zijn!