Naar Foshan

Vroeg opgestaan deze morgen, eindelijk. Ik heb geen last van het tijdsverschil en tot nu toe ook nog niet van het andere eten. Ik drink wel enkel flessenwater of gekookt leidingwater, voor de 'cha' natuurlijk. Na een 2 uren busrit zijn we nu in Foshan beland in de provincie Guangdong. Cici stond ons op te wachten in het busstation. We werden onmiddellijk naar het nieuwe huis van Minyi's ouders gebracht. Ja man, op het 16de, de penthouse, een appartement bestaande uit 3 verdiepingen, 3 terrassen, 4 badkamers, en een karaokékamer. alles in marmer met veel kristal uit Beijing en zoveel mogelijk goud als kleur. Een majestueuze luchter volledig in kristal en goud hangt in de 5 meter hoge living. Het is er gewoon luxueus prachtig. Maar ze zijn nog volop bezig met de afwerking. Het gekke is dat ze vandaag allemaal MOETEN in het appartement slapen volgens de Feng Shui. April is de dodenmaand en dan mag je zeker niet een nieuw huis intrekken omdat er dan iemand kan sterven uit de familie. Van bijgeloof gesproken! En dan te weten dat de Chinezen bij hoog en bij laag beweren niet religieus te zijn. De intrede moest ook precies vandaag gebeuren volgens de Feng Shui berekeningen. Iedereen moet het Feng Shui intrederitueel bijwonen en die nacht in het huis blijven slapen. Daarom moesten Nathan en Minyi er vandaag zijn. Eerst wordt er een vuur gestookt met veel kolen erop aan de ingang van het huis. Als de kolen gloeiend rood zijn kan het ritueel beginnen. Ondertussen zijn de tantes (die stammen nog uit de tijd voor het gebod 1 kind te mogen hebben) bezig met een grote offerschaal waar fruit, rijst, kippen, noten, wijn en azijn in opgesteld zijn. Ook een gelukstak met rood lintje en een zakje met geld moet erin. Daarna stappen de inwoners één voor één over het vuur met hun hoofdkussen in de enen hand en een emmer geld in de andere hand het huis binnen. 2 levende kippen worden losgelaten in het huis. De offerschaal wordt overal rond gedragen en er wordt gebeden voor de 'ancesters' aan het offertafeltje, op het terras voor de oppergoden, aan de voordeur voor de huisgoden, in de keuken voor de keukengod. Overal worden kaarsen en wierook geplaatst. Bij iedere god wordt er 2 handen vol geld uit de emmer geschept en in brand gestoken. Een ganse belevenis waarbij alle familieleden, ooms en tantes bij betrokken zijn. Op de muren kleven ze geluksteksten. Dan wordt er gekookt: dim sum met groentjes, varkensvlees en kip. En thee natuurlijk. Ook 'sugarbals' of 'tang yuan' zijn van de partij. Witte ronde zachte pingpongballetjes vol suiker die gekookt worden in water. Iedereen eet er zo'n 5tal van want deze zijn een symbool van 'rond' en gezegend te zijn. De familie is samen dus alles is weer 'rond'!. Het is dus weer best lekker! 15u... Na het ganse ritueel wordt er gekuist want overal is er wijn en azijn uit gegoten en ligt er wierookas. Wij worden buitengegooid en daar maken Nathan en ik gebruik van om de tempel van Foshan te bezoeken. Deze wordt nu gebruik voor Chinees theater. Op de binnenpleinen staan allerlei hoge palen en trappen opgesteld. Dit is voor het drakenspektakel. Telkens een nieuwe zaak geopend wordt of belangrijke gebeurtenis plaats vindt in Foshan, wordt een draak (2 mannen met een drakenmasker en een lang kleed) losgelaten op het binnenplein en moet deze een gans parcour afleggen met als einde klimmen tot de hoogste top. Dit is niet evident want de trappen liggen verder dan een reuzenmensenstap uit elkaar en de toren is echt hoog! Vooral dat ze die met 2 moeten overbruggen is een dubbele moeilijkheid. We bezoeken nog het museum van Huang Fei Hong, de held van Foshan. Hij was een soort 'Kung Fu' vechter toen hij 12 was en op zijn 13de blonk hij boven alle andere kinderen uit. Hij vocht in veel veldslagen en kwam op voor de armen en verdrukten. Hij werd ook dokter en kruidenspecialist en had zijn eigen kruidenapotheek. De man huwde 3 keer en telkens kort na het huwelijk stierf zijn vrouw. Zijn concubine daarintegen bleef in leven en opende na zijn dood een school met 'Huang Fei Hong' vechtsport. Het is naar zijn vechtkunst dat vele Chinese vechtfilms gedraaid werden oa de 4 films 'Once upon a time in China'. Bruce Lee was een Huang Fei Hong vechter alsook Jackie Chan en nog veel andere. Nog even een bezoek aan de Confucius (Confu Tsè) tempel, de geluksboom en de tempeltuin. Daar gooien Nathan en ik een gelukscent door de gelukspoorten. Een soort kiosk met een grote klok erin met aan de vier zijden een een geluksopening: één voor wijsheid, één voor gezondheid, één voor geluk en één voor goede zaken. Het is wel belangrijk dat je de cent hard genoeg gooit zodat je de klok raakt. Bij Nathan maakt de klok een prachtig geluid. Ik mis de poort, de cent kaatst terug en valt voor mijn voeten. Ik mag die niet oprapen. Niemand zal die oprapen, want zo willen de goden het. Jah ... welk voorteken dat is weet ik niet maar ik ga maar niet bijgelovig zijn! 18u... Etenstijd ! ! ! We trekken met gans de familie naar een groot restaurant. Er is ook een huwlijksfeest in een enorm grote zaal. Wij mogen naar de 3de verdieping waar verschillende eetzalen zijn voor 8 tot 20 personen. Telkens met een grote ronde tafels en een zithoek voor het 'aperitief'. Aperitief is hier dus thee, wat had je anders gedacht! Overheerlijke schotels worden op de middengezet. Een handige grote ronde glazen plateau die je kan ronddraaien zodat je van alle schotels hapjes kunt nemen. Ik als eregast wordt nu aanvaard als deel van de familie en ik moet als eerste eten nemen, pas dan kunnen de anderen beginnen eten. Ik had het nog niet door toen ze regelmatig naar mij zaten te kijken en allerlei onverstaanbaar Chinees uitbrabbelden. Nathan vond het lollig want het zijn echte speelvogels, die familie van Minyi. Ze hadden de schotel met de grootste stukken voor mijn neus gezet en het kostte me minuten om zo'n ganse lotuszaaddoos tussen de stokjes te grijpen en dan nog opgetild te krijgen om dan zonder morsen in mijn eetkommetje te doen belanden. Een serveester zag me zweten en kwam met een vork aangerend. Het lukte me net, onder groot applaus en luid gelach van iedereen. Nu konden ze allemaal beginnen eten van de overheerlijke en oo gstrelende gerechten op de diverse schotels. Als drank: Pu Erh thee! Voor de mannen was er ook een snapsglaasje met sterke rijstdrank. Ook hier werd ik als eregast getest. Bah, maar ik heb me niet laten doen en het toch uit gesalamanderd! I k heb van alles gegeten: van de coquilles met nog alles erop en eraan, de vis die je met het glibberige vel opeet tot de geroosterde varkenshuid! Alles heb ik gegeten en 't was verdomd lekker. Na het eten direct naar huis. Daar wordt als dessert de chocolade geserveerd die ik van België meebracht. Als geschenk had ik voor iedere familie Leonidaspralines mee (enkel in Hong Kong verkrijgbaar maar onbetaalbaar duur!) en een pakje van mijn Choco-laté (een melange speciaal voor bij chocolade) erbij. Om 23 uur worden de meubels voor het huis geleverd. Iedereen helpt mee uit pakken en het is weer feest. Nu zitten ze alle soorten hapjes te eten en Tsingtao, het lekkerste Chinese bier te drinken. Het is een chaos van gekakel. Iedereen praat door elkaar en de ene lachsalvo volgt de andere. Mijn fototoestel doet goed dienst! Dit gaat hier weer tot 2 – 3 uur duren. Mens wat is het Chinese leven toch hard.