Dit is alweer een zeer spirituele reis.
Ditmaal is mijn 'hotel' een lodge met alleenstaande houten huisjes. Overal zijn vijvertjes en walletjes omzoomd met de prachtigste en welriekenste bloemen. Er is een zwembad met 'fris' water en een zwembad met vrij heet hotspringwater. In mijn lodge heb ik een natuurstenen groot bad waar je gemakkelijk met twee kunt inzitten. Zucht. Het is hier zo romantisch. Roze lakens met rozen erop geborduurd. Zucht. Een lieftallig zithoekje. Zucht. Ach man ... een lief ontbreekt mij ... anders bleef ik hier graag een paar dagen lekker met zijn tweetjes genieten. Doch ... zucht ... Soit er is wat er is maar hier voel ik er is wat er niet is ... Maar kop op! Ik geniet van al het moois en hou een romantische date met mezelf! Lekker badje laten vollopen, genieten van het hotspringwater, genieten van de roze lakentjes, genieten van de prachtige bloemen en natuur als ik door het kamerbrede venster kijk. Ik ben een dikke gelukzak ! ! ! Gelukkig heb ik ook veel schrijfwerk. Mijn hoofd tolt van de inspiratie: ik wil schrijven, schrijven, schrijven! Ik begrijp zeer goed dat sommige schrijvers zich terugtrekken in de natuur of in een klein hutje weg van alle drukte om te schrijven. Ik wil genieten van wat ik meemaak en niet kniezen om wat ik mis. Ik maak veel te mooie dingen mee en weet dat er nog mooie dingen komen ! ! ! “How can it be better than this? What else is possible?” Zijn zinnetjes die ik sinds één week geleden leerde aan Mik Bijleveld in Slappeterp en die ik zeker elke morgen maar zeker bij minder goeie momenten begin te stellen aan het Universum. Zelfs nu, nu ik een ongelooflijke reis alweer meemaak stuur ik deze vragen het Universum in.
We rijden naar Mr. Sung zijn huizen en ik bewonder zijn prachtige architecturale vondsten in zijn speelse maar doordachte en uiterst praktisch ingerichte bouwwerken. We vertoeven een hele tijd in zijn houten huisje in het bos. Het is prachtig.
Na deze verademing rijden we naar Mr. Lin, de pottenbakker. Mr. Lin ontdekte oude theekoppen uit de Sungdynastie. Een ambacht die al meer dan 800 jaar niet meer uitgevoerd werd. Het kostte hem 12 jaar om de techniek op punt te zetten om de koppen te bakken volgens dit eeuwenoude procedure. Deze potten zijn dan ook allemaal juweeltjes.
Ondertussen komen ook Mr Xie met zijn vrouw en dochter aan en zitten we met zijn allen als één grote familie aan de theetafel uit de prachtige theekoppen van Mr. Lin te slurpen.
Mr Xie heeft voor mij drie soorten thee mee van zijn biologische velden die ik gisteren bezocht. Dat wordt weer leuk vergelijkend proeven in mijn professionele theelessen. We blijven er uren, eten gezellig samen en wisselen spirituele Universele waarheden uit.
Ondertussen worden we zwaar geplaagd door vervelende beestjes die blijkbaar heel graag Westers bloed slurpen. In een mum van tijd zitten mijn benen vol jeukende bobbels. De vrouw van Mr. Lin heeft er een ingenieus toestel voor.
Ik zou graag enkele theekoppen kopen maar ik weet dat je nooit bij een eerste contact mag praten over zaken. Dus ik verberg mijn verlangen en bij het afscheid word ik heel aangenaam verrast. Ik krijg van Mr. Sung een theekop van Mr. Lin kado. Ik sta perplex. Een prachtige hitzwarte theekop met zilveren stippen, "net als de sterren aan een pikdonkere maanloze hemel" zegt Mr. Sung "zo kan je heerlijk dromen en in het Universum staren als je thee drinkt uit die kom!" Ik knik overgelukkig bevestigend.
Mr. Chen zegt dat we best mijn koffer ophalen en deze avond terug naar Taichung rijden. Hij wil morgenochtend om 7u vertrekken voor de 5 uur durende rit naar Hualien County naar de Pu Ming Temple om master Cheng Yen te ontmoeten.
Zij is één van de meest opzienbarende monniken die het boeddhisme kent. Ze kreeg eerder de nobelprijs voor de vrede. En haar leringen blijven niet enkel bij woorden. Zij zette de wereldwijde charity organisatie Tsu Chi op.
http://www.tw.tzuchi.org/en/index.phpoption=com_content&view=article&id=159&Itemid=198&lang=en
Ik weet dat Mr. Chen één van de spilfiguren is voor de organisatie en daardoor veel reist tussen China en Taiwan. Master Cheng Yen is een persoonlijke vriendin van hem en twee van zijn dochters werken bij haar in het klooster. Dus een unicum alweer om mee te maken.
Maar tijdens het avondeten leest hij in de krant het verontrustende nieuws dat er één van de grootste typhoons op Taiwan afstevent. Hij belt zijn dochters in Hualien en die hebben geen tijd. De stortregens zijn daar al begonnen en rukwinden maken de mensen paniekerig. Ze slaan vlug eten op voor minstens drie dagen want dan trekt het oog van de typhoon over het binnenland heen. Mr. Chen blijft kalm en zegt dat we beter toch hier in Puli blijven en morgen het nieuws afwachten wat te doen. Nu is het veel te gevaarlijk om te reizen naar Hualien County.
Laten we hopen grillig als een typhoon is, dat hij van zijn voorspelde koers afwijkt en over zee zijn woede uitraast. Alleen al voor de vele armen mensen die in de bergen wonen en van niks weten. Daarom durf ik allen die dit lezen vragen om een kaars aan te steken. En aan hen die in gebed en spirituele energie geloven, te bidden of positieve energie sturen zodat Taiwan gespaard blijft van dit vernietigend natuurfenomeen. Ik dank je van harte in naam van alle Taiwanezen. Liefs Ann
Geen opmerkingen:
Een reactie posten