Mijn eerste theevelden in Taiwan

8u30 Mr. Chen en Katie staan me reeds op te wachten in de lobby. Ik reken met pijn in mijn hart het veel te dure hotel af. Maar ik heb ervan genoten. Het ontbijt was voortreffelijk. En ondanks dat ze Westers brood met kaas en charcuterie hadden, at ik enkel local food: noedels met veel groenten, vis, beanmilk, misosoep en vers fruit. Heerlijk ! ! !

Even later rijden we op de highway naar Puli. De geboortestad van de familie Chen. De stad heeft slechts 40000 inwoners en is gekend voor de beste rijst, het zuiverste water en de mooiste vrouwen. Ik zeg dat het klopt: Ms. Chen en Katie zijn mooie vrouwen. Beiden giechelen als 15 jarige pubers, en ook Mr. Chen slaat op zijn stuur van plezier. "Jij bent me der eentje" zegt hij laconiek. In de auto staan boeddhistische gezangen op. Katie vertelt dat het leringen op muziek zijn. Zo onthoud je de lessen veel beter en zitten ze in je hoofd geprent, verklaart ze nader. Op moeilijke momenten komen de juiste strofen in je op en kan je gemakkelijker weer tot inzicht/verlichting komen, zegt ze. Bedwelmd door de mooie muziek en harmonie van de stemmen leun ik door het raam. De weg volgt de meanders van een brede maar haast droogstaande rivierbedding. We rijden tussen rijk groengenuanceerde bergen. Het is hier mooi! En de eilandsfeer is overal te proeven. Ik bemerk overal rijstvelden, groentenbedden en tropische fruitbomen.
We komen bij een kleine biotheeboer aan. Mr. Xie zet voor ons een Oolong thee. Opmerkelijk dat de thee niet gewassen wordt zoals ik in China wel altijd zie als ze thee zetten in de gaiwan. 'No need to' zegt Katie, 'This is organic tea: no chemicals! First brew is the best. So safe to drink!' Hier krijg je een high cup en een low cup. De thee wordt iedere keer in de high cup geschonken. Die dient om te ruiken. Je ruikt aan ieder zetsel vier keer. 1. Als de thee er nog in is. 2. Als je net de thee hebt overgegoten in de low cup en de high cup nog heet is. 3. Als de high cup wat afgekoeld maar nog warm heeft. 4. Als de high cup helemaal tot op kamertemperatuur afgekoeld is. Merkwaardig is telkens de verandering van het aroma. Een low cup drink je in drie keer leeg, weet Ms.Xie me te vertellen. De eerste twee slokken drink je de thee, slechts de derde slok slurp je. Daarbij horen drie stappen: Bij de eerste slok moet je iets goed zeggen. Bij de tweede slok laat je die gedachte goed tot je door dringen. Bij de derde slurp moet je dan ook het goede doen!
Nu rijden we uit het stadje Puli de bergen van Nantou County in. Het is prachtig. Het wegje slingert in het dal en langs berghellingen heen. Ik voel me echt op mijn gemak. Taiwanezen rijden merkelijk rustiger. Ik geniet van de rit en neem hier en daar foto's. We stoppen bij enkele theevelden van Mr. Xie. "Hij moet nog veel leren over hoe de theeplanten te verzorgen" zegt Katie. "Wij willen dat hij een voorbeeld wordt voor de Taiwanese theeboeren", want ook hier is het chemicals troef. Grote namen zoals Dongding en Si Yi Chun en Oriëntal Beauty worden weelderig bespoten om de commerce op gang te houden weet Mr. Chen mij te vertellen. Het is zijn missie om kleinschalig bioprojecten op te starten en te begeleiden. Hij is de grote inspirerende motor thee weer biologisch te maken in harmonie met de natuur. En daarvoor moet je eerst het hart van de boeren raken zegt hij. Dan gaan ze beseffen dat ze respect voor de natuur moeten hebben. Theeplanten zijn net als mensen. Ze verdienen respect en vrienden te hebben. Met vrienden bedoelt hij de bomen die ze beschutten tegen te felle zon en niet gewenste insecten weghouden. Maar ook de vlinders zijn vrienden. Ik zie massa's vlinders in alle kleuren en groottes. Sommige zo groot als een klein vogeltje. Buitengewoon prachtig. Ik waan me in het aardse paradijs. Mr. Chen en Mr. Sung (een man die met ons meereist – hij is architect, kunstenaar, plantendeskundige en energetisch 'arts') leren de boer hoe te snoeien, welk onkruid te wieden en als kompost tussen de takken te steken, hoe dode en zwakke takken te herkennen en uit te knippen welke licht en lucht voor de gezonde takken ontnemen. Het is boeiend. Alhoewel de vrouwen alsook Katie die voor mij vertaalt, de moeilijke klim naar de velden overslaan en ik met de mannen alleen de berghellingen op en afstrompel, begrijp ik wat Mr. Chen en Mr. Sung aan de boer vertellen. Mr. Chen staat telkenmale perplex als ik aan Katie vertel wat ze tussen de theestruiken uiteen deden. 'You can understand by heart', zegt hij versteld. 'You know with your heart'
De dag wordt compleet als we in de namiddag na een overheerlijk vegetarisch middagmaal naar een boeddhistisch 'klooster' gaan ontworpen en gebouwd door Mr. Sung. Een klooster tussen haakjes want het lijkt meer een gewoon 'huis', ook weer tussen haakjes, want hier is er niets gewoon. Er wonen drie monniken. Het is pas na het zien van de derde monnik dat ik door heb dat het nonnen zijn. Hun sobere werkpakken en kaalgeschoren hoofd verraadde hun geslacht niet. Ik val van de ene verbazing in de andere. Een architecturaal pareltje dat rust, eenvoud en sereniteit uitstraalt. Ieder hoekje is bedacht, subtiel ingevuld en kraaknet. Wat mij opvalt zijn de ruwe natuurlijke materialen. Hij combineert voortreffelijk natuursteen met verweerd hout. Zo zijn de deurkrukken afgevallen 'verloren' takken die gebeitst en gelakt zijn soms met een boeddhistische gedachte ingekerfd en met rode verf gecalligrafeerd. Ik wil hier onmiddellijk blijven voor een week of zelfs langer. Ook in de tuin werd 20 jaar geleden door de nonnen en Mr. Sung aangelegd en iedere boom hebben ze zelf aangeplant. We stappen naar een prachtige patio waar hun lange theegastentafel staat. Ik word er stil van en verman mij om niet in tranen van vreugde en gemis van mijn kids uit te barsten. Wees maar zeker; iedere seconde draag ik hen in mijn hart mee en wou ik dat ze om diverse redenen hier ook waren.
Wat ben ik blij dat ik twee dagen geleden in een vlaag van niet nadenken boekte en hier ben! De ondraaglijkheid omtrent mijn drukke werk afgelopen maanden wordt hier geminimaliseerd en gedragen door de schoonheid en de voelbare Aanwezigheid in de natuur, het spirituele en het bovenmenselijke, de alwetendheid van vorige levens en missie in dit leven, een onpeilbaar vertrouwen dat alles zich zal ontvouwen waar en wanneer de tijd ervoor rijp is en dat ik alles weet wat ik nu dien te weten. Ik ben heel zeker op de juiste plaats op de juiste tijd bij de juist mensen ! ! !
De gesprekken met de Master en Mr. Chen zijn zo geïnspireerd dat ook ik geïnspireerd mijn visie vertel. We zijn allen dankbaar om door en voor elkaar te Zijn. Mr. Chen komt plots op het idee dat ik in Xiamen les over thee moet komen geven zoals ik in België en Nederland doe. Ik ben vereerd en met een diepe buiging en gassho bedank ik hem voor zijn vertrouwen in mij. Ik, the teaqueen of Belgium, mag de Chinezen en Taiwanezen terug brengen naar hun 5000jaar theecultuur. "Wij zijn zo ver afgedwaald' bekent Mr. Chen 'en ik dank jou om ons dat te doen inzien. Ik nodig je uit om in China en Taiwan ook andere mensen daarvan bewust te maken!" Eind december of in het voorjaar organiseert hij theeklassen alwaar ik de theelessen mag geven. "Een mooier voorbeeld aan de Chinezen kan ik niet geven dan een Westerse die met hart en ziel onze 5000jaar oude theecultuur behartigt." Ik voel me één met het Universum en de mensheid. Ik zweef en kan mijn tranen van vreugde net op tijd met heerlijke thee door de monniken gezet, wegspoelen.